"Utanç, gizlediğimiz en büyük sırdır. Çünkü en büyük kötülükler, en vahşi öfkeler, en iyi 

saklanmış ihanetler aslında şehvetten, hırstan, çıkar ve bencillikten değil. Kalp kırıklıklarından ve

utançtan gelir..."

iki kelime....

bazen duyduğumuzda  hiçbirşey ifade etmez, bazen bir tema olarak çıkar karşımıza, bazen bir şarkı...

şarkıları insanlara insanlar öğretir, insanların hissettiklerini yazması ne kadar güzel dersin hele insanların hislerine tercüman olması -aynen bir şiir gibi-

iki kelime bir şarkıda geçtiği an, nasıl mı?

delice zeytin

aşk güzel ediyor herşeyi...

kaşların gözlerin ne güzel, bakışın ne güzel
dert savurur rüzgar toplar çiçeğini

bak, bu senin ışığın
dallarına ay doğmuş, delice, delice zeytin
bu bahar yine gelin olacak
omuzunda yeşil bir duvak, delice, delice zeytin

delice zeytin bu kadar anlamlı bir hale getirilebilir miydi?

insanın en umutsuz anında içine umut dolması böyle birşey olmalı...

vıttırı zıddık şeyler dinleneceğine, insanların duygularına duygu katan Hüsnü Arkan şarkıları, Ezginin Günlüğü dinlenilmeli...

şiirler okunmalı Cemal Süreya, Özdemir Asaf, Edip Cansever, Turgut Uyar, Orhan Veli

Tasavvuf öğrenilmeli, Şems okunmalı

Atalarımız bize yol olmalı ki, bizde bizden sonraki nesillere ışık olalım...

iki kelime...

ben iki kelime için canımı vermeye hazırdım hazırım...

ben bir tek kişiyi sevdim, iki kelime kurdum

bir cümle olmadı, benim hayatım oldu...

bana iki kelime öğretti

kaderim oldu...

ben ona tek kelime olmak istiyorum...

umut...

tek kelime olmak istiyorum 

mutluluk...

bana iki kelime öğretti...

delice zeytin