bazen istemek değil yapmak açar insanın gözünü

göz açılınca yürek açılırmış meğerse

çocuk iyiyle kötüyü ayırt etmeye başlarmış meğerse

her şey boş sensiz bir an bile boş kalabalıkta susan bir dil, düşünen bir beyin o an anlamak hasreti o an anlamak yüreği

yazmakla güç bulurmuş ya insan, yazılanları okuyunca daha da güçlenirmiş meğerse...

beklentisiz beklemek zormuş meğerse

yaptıklarından niye vazgeçer insan?

suya birşey atıldığında onun iyi yada kötü olduğuna bakmadan bulanırmış o su, halbuki berraklaşırmış bekleyince

iki kelime sözle kalp bembeyaz, bir şarkıyla dupduru olurmuş kalp

hasretlik nolacak peki

ben biliyorum artık hasretliğin sonunu

"ter döküyor dört duvar ter bense beklerim bir gün mutlaka
ters dönecek anahtarlar bir gün elbet çıkacaksın ışığa
sen aydınlığa ben sana hasret
gel eritir demirleri bendeki ateş"