sabah 3 suları...

beni hayatımın anlamı aradı...

gözlerinden yaş akıyor...

kavga ettiğimizi görmüş...

ama güzel kalbinin derinliklerinden seslendi bana

sevgili'm, kar yağıyor mu?

kalbi gibi bembeyaz yumuşacık kara ihtiyacı var sevgili'min...

ben sevgilimi çok üzdüm bu ara....

rüyasından uyandığında bile üzgün...

ama söz artık hiç üzmeyeceğim onu

o bu ankara'nın sebebi...

karların saflığı kalbinden...

puslu ankarayı, güüllük gülüstanlık eden...

ve artık rüyalarının ankarasını yaşayacak

çünkü bu deli çocuk onu hiç üzmeyecek hiçç...