17 Ocak 2012 Salı

artık yazma zamanı...


bir yer var bu şarkıda... benle ne alakası var bilmiyorum inanın ama hani sert bir rüzgar eserde, tüm vücudunun gözeneklerine işler, tane tane işler öyle bir etki yaratıyor bende... saat 00.34, saat 20.32 den belli elli kere dinlediysem, elli kere ağladım... gözlüğümü elli kere sildim, burnumu elli kere sildim... herşey bi yana, sadece bu mu... saat 00.40, bir mesaj geldi ondan önce msn yazısı ben okurken gözümden yaş, cevap yazarken gözümden yaş, noluyor bana böyle...

hatalar insanlara hata olarak dönmeli ama bana hatalar hep gözyaşı olarak dönüyor, gizlice kimse bilmiyor kimse...gizlemek erdem mi?
hayata karşı savaşmak iyidir peki ben ne kadar savaştım ??
gizleyerek savaşılır mı?
yoksa sadece karanlıkta savaşmak mı benim  ki kendime bile itiraf edemediğim??
ve hayat sadece beni çok sevenleri kırmaktan üzmekten mi ibaret??
kötü bir adammıyım ben?
hayat bugün ağlamama müsade etti...
ben sadece bunu değerlendiriyorum...
yaptığım yaşadığım herşeyi hayatın sırtına mı yükleyeceğim?
yalan mı söylüyorum....
bir sürü doğrularda vardı ama?
hayatın üstüne herşeyi atarım, bir tek şey hariç....

kendimden utanıyorum çok....
ve bunu bugün çok iyi anladım...

yağmur yağar, durur, yağar, durur...
kendinden utanmak yağmurun hiç yağmamasıymış....

beni affetsin yağmur

ben çok korkuyorum
ağlıyorum, sonra korkuyorum sonra utanıyorum, ağlıyorum...
bana ne oluyor??

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder